مدیر عامل سازمان توسعه‌‌ وعمران‌ عون‌بن‌علی از پرده برداری بزرگترین تندیس سنگی استاد شهریار در تفرجگاه عینالی خبر داد. وی افزود: در راستای ایجاد بسترهای لازم گردشگری و معرفی فرهنگ و تاریخ بومی منطقه به گردشگران، با هماهنگی سازمان زیباسازی شهرداری تبریز پس از بررسی های ...

اولدوز سایاراق گؤزله میشم هر گئجه یاری
گئج گلمده دیر یار، یئنه اولموش گئجه، یاری
گؤزلر آسیلی ، یوخ نه قارالتی ، نه ده بیر سس
باتمیش قولاغیم ، گؤر نه دؤشورمکده دی داری

بزرگترین تابلو موزاییک سنگ جهان همزمان با برگزاری همایش بین المللی بزرگداشت استاد شهریار و روز ملی شعر و ادب در تبریز رونمایی می شود.

حيدربابا ، ايلديريملار شاخاندا
سئللر ، سولار ، شاققيلدييوب آخاندا    قيزلار اوْنا صف باغلييوب باخاندا
سلام اولسون شوْکتوْزه ، ائلوْزه !  منيم دا بير آديم گلسين ديلوْزه

خان ننه ، هایاندا قالدین
بئله باشیوا دولانیم

نئجه من سنی ایتیردیم !
دا سنین تایین تاپیلماز

سن اؤلن گون ، عمه گلدی
منی گتدی آیری کنده

من اوشاق ، نه آنلایایدیم ؟
باشیمی قاتیب اوشاقلار

نئچه گون من اوردا قالدیم
قاییدیب گلنده ، باخدیم

یئریوی ییغیشدیریبلار
نه اؤزون ، و نه یئرین وار

« هانی خان ننه م ؟ » سوروشدوم
دئدیلر کی : خان ننه نی

آپاریبلا کربلایه
کی شفاسین اوردان آلسین

سفری اوزون سفردیر
بیرایکی ایل چکر گلینجه

نئجه آغلارام یانیخلی
نئچه گون ائله چیغیردیم

کی سه سیم ، سینم توتولدو
او ، من اولماسام یانیندا

اؤزی هئچ یئره گئده نمه ز
بو سفر نولوبدو ، من سیز

اؤزو تک قویوب گئدیبدیر ؟
هامیدان آجیق ائده ر کن

هامییا آجیقلی باخدیم
سونرا باشلادیم کی : منده

گئدیره م اونون دالینجا
دئدیلر : سنین کی تئزدیر

امامین مزاری اوسته
اوشاغی آپارماق اولماز

سن اوخی ، قرآنی تئز چیخ
سن اونی چیخینجا بلکه گله خان ننه سفردن

ته له سیک روانلاماقدا
اوخویوب قرآنی چیخدیم

کی یازیم سنه : گل ایندی
داها چیخمیشام قرآنی

منه سوقت آل گلنده
آما هر کاغاذ یازاندا

آقامین گؤزو دولاردی
سنده کی گلیب چیخمادین

نئچه ایل بو اینتظارلا
گونی ، هفته نی سایاردیم

تا یاواش – یاواش گؤز آچدیم
آنلادیم کی ، سن اؤلوبسن !

بیله بیلمییه هنوزدا
اوره گیمده بیر ایتیک وار

گؤزوم آختارار همیشه
نه یاماندی بو ایتیکلر

خان ننه جانیم ، نولیدی
سنی بیرده من تاپایدیم

او آیاقلار اوسته ، بیرده
دؤشه نیب بیر آغلایایدیم

کی داها گئده نمییه یدین
گئجه لر یاتاندا ، سن ده

منی قوینونا آلاردین
نئجه باغریوا باساردین

قولون اوسته گاه سالاردین
آجی دونیانی آتارکن

ایکیمیز شیرین یاتاردیق
یوخودا ( لولی ) آتارکن

سنی من بلشدیره ردیم
گئجه لی ، سو قیزدیراردین

اؤزووی تمیزلیه ردین
گئنه ده منی اؤپه ردین

هئچ منه آجیقلامازدین
ساواشان منه کیم اولسون

سن منه هاوار دوراردین
منی ، سن آنام دؤیه نده

قاپیب آرادان چیخاردین
ائله ایستیلیک او ایسته ک

داها کیمسه ده اولورمو ؟
اوره گیم دئییر کی : یوخ – یوخ

او ده رین صفالی ایسته ک
منیم او عزیزلیغیم تک

سنیله گئدیب ، توکندی
خان ننه اؤزون دئییردین

کی : بهشت ده ، الله
وئره جه ک نه ایستیور سن

بو سؤزون یادیندا قالسین
منه قولینی وئریبسه ن

ائله بیر گونوم اولورسا
بیلیرسن نه ایستیه رم من ؟

سؤزیمه درست قولاق وئر :
سن ایله ن اوشاخلیق عهدین

خان ننه آمان ، نولیدی
بیر اوشاخلیغی تاپایدیم

بیرده من سنه چاتایدیم
سنیلن قوجاقلاشایدیم

سنیلن بیر آغلاشایدیم
یئنیدن اوشاق اولورکن

قوجاغیندا بیر یاتایدیم
ائله بیر بهشت اولورسا

داها من اؤز الله هیمدان
باشقا بیر شئی ایسته مزدیم

ایل کئچدی، باهار اولدو، خبر یوخ گولوموزدن                    گول آچمادی، قووزانمادی سس بولبولوموزدن. 

بایرام گونوموز، یاسلى گؤروشلرله کئچر کن                   شادلیق نه اوماق بیز آییمیزدان ایلیمیزدن

تقویم آلابیلمم اله، گؤردوم منه تقویم                           «گؤزداغ» دىکى (تقویمى) ده گئتدى الیمیزدن.

بیز باغچامیزى بئلیه بیللیک؟ داهاهیهات!                     نایمید اجلین بئلداری وورموش بئلیمیزدن

(تقویمى) اولاردان دی کى، یاددان چیخابیلمز                یاددان نئجه چیخسین، آدى دوشمور دیلیمیزدن

ائل ایچره، باشى بیریئره گاهدان اوییغاردى                   اوگئتدی ، ییغینجاق دا ییغیشدی ائلیمیزدن

یولداش سپه لندى، ائله بیل سام یئلى اسدى             سرسام دى قالان بیزلره، بوسام یئلیمیزدن

دنیا نه یامان تاپماجا دیرباش چخاران یوخ                     بیزباش تاپاق آنجاق، بوقوبول- منقلمیزدن.

(تقویمى) کیمى دوز کیشى؟ هیهات تاپیلماز               بیر شمع دى کى، کؤچدو بیزیم محفیلیمیزدن

اوچ نازلى بالا، همسر ایله قالدیلا- باشسیز                 یانساق دا اود ال چکمیه جکدیر کولوموزدن.

بیر (کافیه) اوندان باجارى یادگار اولسون                      باش یولمادا، بیرتئلدی قالان کاکیلمیزدن

ائل بیرده دئسین: «سئل سارانى قاپدى قاچیرتدى»      آغلاشدى بولودلاردا بوداشقین سئلیمیزدن

بیر مزرعه دیر (شهریار) ین عومرو، نه حاصل                 سئل، قویمورو بیرچؤپ ده قالا حاصیلیمیزدن

استاندار آذربایجان شرقی گفت: شعر و اندیشه استاد شهریار ذخیره گرانبهای فرهنگ و ادب این سرزمین است.

به گزارش روابط عمومی استانداری، اسماعیل جبارزاده درپیامی به جشنواره فرهنگی و هنری حیدربابا، خاطرنشان کرد: استاد شهریار از نوابغ ادبی معاصر و از فاتحان قله ها ی رفیع شعر و ادب فارسی و ترکی است و امیدواریم این جشنواره محملی برای تبیین زوایای مختلف اندیشه ها ی این استاد باشد.

وی با بیان این که استاد شهریار نقطه عطف شعرای معاصر است، افزود: اشعار این شاعر شهیر چه در عرصه شعر فارسی و آفرینش غزل های شورانگیز، عاطفی و لطیف و چه در عرصه شعرترکی و خلق آثاری برجسته و برخاسته از فرهنگ این مرز و بوم و چه در زمینه سرایش اشعار آیینی و مدح و ثنای اهل بیت(ع)، کم نظیر و حتی بی نظیر است.

جبارزاده در پیام خود با اشاره به ابعاد شخصیتی و ادبی استاد شهریار، اظهار کرد: قریحه و ذوق سرشار این شاعر نامی، زمانی که با نازک خیالی های شاعرانه اش درهم می آمیزد سرانجام به خلق اشعاری مملو از تصاویر دل انگیز ختم می شود و منظومه حیدربابا نمود بارز جوشش عاطفه است.

وی منظومه ماندگار حیدربابا را از لحاظ تاثیرگذاری بر ذهن و جان مخاطبان عام و خاص و سادگی زبان و روانی بیان، کم نظیر توصیف کرد و افزود: اگر بخواهیم در حوزه شعر و ادب، عنوانی بامسما برای استاد شهریار در نظر بگیریم، بدون شک باید او را مردمی ترین شاعر معاصر بنامیم، چرا که او با شمشیر قلم، دل ها را به تسخیر درآورده و قرائت منظومه حیدربابای او، هم حکمت و معرفت را بر صحیفه ذهن نقش می زند و هم شور و شعفی کودکانه در خاطر پیران می آفریند.

جشنواره فرهنگی هنری حیدربابا نهم خرداد ماه جاری در روستای خشکناب از توابع بخش تیکمه داش در شهرستان بستان آباد و در پای کوه حیدربابا برگزار و هنرمندان شرکت کننده به خلق اثر در محیط خواهند پرداخت.

چوخلار انجیکدی کی سن اونلارا ناز ایله میسن          منده اینجیک کی منیم نازیمی آز ایله میسن

ائتمیسن نازی بو ویرانه کونولده سلطان                    ائوین آباد اولا درویشه نیاز ایله میسن

هر باخیشدا چالیبان کیپریگی مضراب کیمی              بیر قولاق وئر بو سینیق قلبی نه ساز ایله میسن؟

باشدان آچ یا یلیغی افشان ایله سوسن-سنبل          سن بیزیم بایراممیز سان قیشی یاز ایله میسن

سن گون اول قوی غم میزداغداقاراولسون اریسین      منیم آنجاق ایشیمی سوز و گداز ایله میسن

من بو معناده غزل یازمالی حالیم یوخدی                  سن جوجوق تک قوجانی فرفره باز ایله میسن

کاکلی باشدا بوروب باغلا میان تاج کیمی                 او قیزیل ساچدان اونا ، گوللی قوتاز ایله میسن

سینه بیر دشت مغان دیر قوزی یان- یانه یاتیب          منیم آغلار گوزومی اوردا آراز ایله میسن (آراز،رود ارس)

بو گوز للیک جهاندا سنه وئرمیش تانری                   هر قدر ائله سن ایله کی آز ایله میسن

من بو سوز یله آتدین آرالاندین بیلیرم                      آرانی بیر پارا نامرد یله ساز ایله میسن

دستماز ایلدیگین چشمه مسیحا قانیدیر                 بیلمیرم هانسی کلیساده نماز ایله میسن؟

من(عشیران)اوخوسام پنجه (عراق) اوسته گزه ر      گوزلیم(ترک)اولالی ترک (حجاز) ایله میسن

تازا شاعر بوده نیز هر نه باخیرسان دیبی یوخ          چوخ اوتوسان بو غازی اوردهگی قاز ایله میسن

بسکه زلف و خط خالین قوپاغین گوتدون                 زلفلی نین باشینی آزقالار دار ایله میسن

گل!منیم ایسته دیگیم کعبه ییخیلماز اوجالار           باشدادا کج گئده سن دیبده تراز ایله میسن

خط خالیندن آلیب مشقیمی قرآن یازارام                بو حقیقت له منی اهل مجاز ایله میسن

منی دان اولدوزی سن یاخشی تانیرسان که سحر  افقی خلوت ائدیب رازو نیاز ایله میسن

(شهریار)ین داغیلیب داغدا داشا دادالانیب             ئوزون انصاف ایله محمودی ایاز ایله میسن

اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان‌شرقی طرح جامع توسعه و عمران مقبره الشعرا تبریز این مکان فرهنگی – تاریخی را تدوین و ارایه کرده است  و یک سال در ردیف اعتبارات ملی قرار گرفت و از سال بعد از ردیف طرح‌های دریافت‌کننده اعتبارات ملی خارج شد.

مقبره الشعرا جایی است که هم شهریار در آن خفته و هم ده ها تن از عرفا، دانشمندان و ادیبان نام آور

از مقبره‌الشعرا یا آرامگاه شاعران در سرخاب تبریز تا قبل از قرن هشتم نامی‌برده نشده است. قدیمی‌ترین کتبی که نام مقبره‌الشعرای تبریز را به صراحت نوشته است، تاریخ گزیده و نزهه القلوب حمدالله مستوفی است که در سال‌های 730 و 740 هجری قمری تالیف شده است. باید گفت که نام مقبره‌الشعرا سرخاب ظاهرا پس از دفن شدن شاعران معروف قرن ششم مانند خاقانی و ظهیر و شاعرانی که بعد از آنها در آنجا دفن شده‌اند در کتب تاریخ و تذکره آمده و رفته رفته معروفیت یافته است.

شهر تبریز پس از آنکه در قرن ششم، مرکز حکومت اتابکان آذربایجان شد، خاقانی و ابوالعلا و فلکی از شروان و گنجه، ظهیر فاریابی و شاهپور نیشابوری به تبریز آمدند و در این شهر ساکن شدند و پس از مرگ، یکایک آنان در حظیره مخصوصی دفن شدند که این حظیره را در تاریخ و تذکره‌ها به عنوان مقبره‌الشعرا یاد کرده‌اند، شاعران دیگری نیز از عهد ایلخانیان تا ایلکانیان و دوره آق قویونلو در تبریز بودند که غالبا در همین حظیره و در جوار خاقانی مدفون هستند.

مقبره‌الشعرا قبلا با نام‌های حظیره‌الشعرا، حظیره‌القضاه، قبرستان سرخاب معروف و مشهور بوده است، اما متاسفانه گذشت روزگاران و مهمتر از آن حوادث طبیعی چون سیل و زلزله، شکل ظاهری آن را از بین برده و آثاری از مقابر این بزرگان بر جای نمانده است. چنانچه طباطبایی صاحب کتاب اولاد اطهار که در سال 1294 هجری قمری تالیف شده، نوشته است که به علت زلزله‌های بسیار، مخصوصا زلزله سال 1193 و بعد از آن در سال 1194 آثاری از آن به جای نمانده است. عزیز دولت‌آبادی در مقاله زلزله‌های تبریز درباره مزارات مقبره‌الشعرا نوشته‌ است: با کمال تاسف از مزارات شهریاران شعر و ادب مثل خاقانی شروانی، اسدی طوسی، ظهیر فاریابی، مجیرالدین بیلقانی، حکیم قطران تبریزی،شاهپور بن محمد اشهری سبزواری، خواجه همام تبریزی و..... کوچکترین نشانه و اثری نمی‌یابید. * بنای یادبود عظمت و تقدس خاک سرخاب به دلیل عارفان و شاعرانی که در آن مدفون هستند و نام ظاهری مقبره‌الشعرا که اثری از وجود خارجی آن نبود، جرقه‌ای بود، برای ساخت بنای یادبود این شاعران و عارفان سترگ، بنابراین در شهریور ماه 1350 هجری شمسی، آگهی دعوت به مسابقه طرح یادبود مقبره‌الشعرا به روزنامه‌های کیهان و اطلاعات و مجله یغما فرستاده شد و پس از طی مراحل اداری بالاخره طرح پیشنهادی غلامرضا فرزانمهر، انتخاب و عملیات عمرانی آن آغاز شد.